De Pyreneeën over, bergje af en......

beste reisgenoten,

tja, aan alle leuke dingen komt een einde... helaas.

Maar voordat ik een punt zet achter dit laatste verslag, zal ik jullie nog even m'n / onze laatste belevenissen vertellen. Na de bruiloft in Astorga, was het even wachten op droog weer @ de zon. Het goot even flink daarroo en helaas had het bruidspaar ons vergeten voor het feest uit te nodigen; wel flauw hoor. "We stonden er bij en keken er naar..." Eigenlijk hadden we een origineel Hollands cadeau moeten aanbieden, dan was dat zeker gebeurd. Maar helaas: ik had m'n klompen niet paraat! Vlg keer beter.
na de regen komt zonneschijn en dan is het tijd om onze stalen rossen te bestijgen en het land weer in te trekken voor de laatste etappes. Na Astorga is de richting Ponda Ferra de Verga. De bergtoppen van de Pyreneeën tekenen zich nu steeds duidelijker aan de horizon. We zijn na wat klimmetjes al snel..... in Rabanal. Een klein dorpje aan de rand vd Pyreneeën. Wat doen we Verder of hier een slaapplek zoeken vóór de bergpassen? Ik zou nog wel iets verder willen, maar of we dan ook een goede plek vinden om te tukken...? Dus wordt er democratisch besloten Hier te stoppen voor vandaag.Tegenover de Auberge is een kleine kampeerplek; daar mogen we onze tent opzetten en gebruikmaken vd faciliteiten vd Auberge.Goed geregeld;en dat voor slechts €5,--. We hebben geen spullen gekocht voor het avondeten; althans niet genoeg voor twee hongerige wolven. We gaan daarom maar het dorpje in. Al snel vinden we een kroegbaas bereid iets eetbaars e fabriceren. De entree zijn verschillende gerookte hammen (Schinken) met brood en - uiteraard - een karaf wijn. Dat gaat er wel in. Daarna krijgen we diverse soorten vlees, salade en piepers. Het smaakt goed en er is ruim voldoende. en dat alles voor een zeer schappelijke prijs. Als we gaan slapen, is het nog benauwd, warm; we besluiten daarom het 2e dak niet over de binnententtent te gooien (als het warm was, deden we dat al eerder.Je ligt dan onder een enkeldaks hutje met grotendeels een netje tegen de muskietos...en kunt de sterretjes tellen aan de hemeloverspanning... Deze nacht blijkt dat niet echt genoeg; het koelt behoorlijk af.... We zijn ook op 1400-1500 mtr. De boven tent ligt naast me en deze trek ik dan ook over m'n slaapzak; dat geeft wat betere isolatie. Ook Gary heeft het koude e had deze nacht;hij springt al een dolle giet in het rond om zich op te warmen. Als het zonnetje doorbreekt, wordt het al snel aangenamer. Dan is het "Time to go". twee bergpassen staan er voor vandaag op het programma;dat wordt werken straks. de beide toppen liggen gelukkig dicht achter elkaar - 1502, resp.1540 mtr. Daarna volgt een spectaculaire afdaling, erg steil (tot 11%) met haarspeldbochten. Gary maakt een video-opname van m'n afdaling. Tussen Hopital en Pedehita zoeken we onderdak in een Auberge; campings zijn hier niet. Deze nacht wordt de rumoerigste nacht vd trip. Er is hier een dorpsfeest, het hele dorp staat op z'n kop. En een tering herrie van een 5-talige band met minimaal 150dB aan volume. deze herrie duurt tot ca. half drie. de volgende morgen iedereen dus zo brak als een... Op de fiets; en vroeg!! Om 7.30 bewegen de beentjes alweer; in De Auberge is een naar onze menig te wat te fanatieke dame vanaf 7.00 al bezig de tent schoon te vegen en boenen; als je niet oplet, staat je bagage al buiten bij de afvalcontainer voor je het weet! Een mooi rit deze dag - dat maakt veel goed.Langs een bijna droge rivierbeding suizen we wederom omlaag. Dan over een eeuwen ouden brug - wel 150 mtr lang: prachtig. Één ding ontbreekt: water! de rivier staat nagenoeg droog; in de rivierbedding laat een schaapherder zijn kudde zelfs grazen.Hierna volgen onverwacht nog een paar steile klimmetjes naar wat "verscholen bergjes" van 1340 resp. 1210 mtr. In Saira is vlgs het boekje een camping..gelukkig:nu is het waar! We krijgen een plekkie voor vijf euro-otje én een vrijkaartje voor het er naast gelegen zwembad. Heerlijk om een af te koelen en..DOUCHEN!! Dat verdient de zwetende fietser zeker!
De dag er op staat ons - vlgs het boekje - de zwaarste dag uit de tocht: 12 km met stijgingen tot 7% en één hellinkje van een km van 12%! Nou ja: we zijn onderhand wel wat gewend. Het was wel pittig, inderdaad, maar met ruim 2500 km in de ben kan dit er nog wel effe bij!In Touro is nog en camping, daar gaan we op af (we slapen liever in de buitenlucht - vrij en luchtig en: RUSTIG. Maar> in het dorpje is geen camping te vinden: ja - vlgs de bewoners 15 km verderop. Daar hebben we geen zin in; wat nu? Net als Tom Poes: Verzin een list!
Zou het lokale zwembad weer uitkomst bieden? Ik ga me het routeboekje naar de Opperbadmeester, stel me heel zielig op, vertel 'm wat we aan 't doen zijn, ect ect, Hij krijgt zo waar medelijden... We mogen op het grasveldje nét voor het bad voor een nachtje onze tentjes opzetten. De feits snel tegen het hek en even vlug voor sluitingstijd onder de douche in het bad! Dan kokkerellen en tent opzetten. Heerlijk geslapen!
De laatste dagkoers vóór Santiago is een prachtige slingerende weg door een pijnbomenbos. Tijdens de afdaling komen we twee woonwagens tegen met een resp. twee paarden er voor. De paarden hebben er moeite meen omhoog te komen De koetsier en zijn vrouw (blijkt later) stoppen de paarden even te laten uitrusten.Dan komen er ook 3 kinderen uit de wagens. Ze praten Nederlands...!! Ik groet ze en mak een praatje. Het blijkt dat ze al 5 - 6 jaar op deze wijze door Europa trekken; nu zijn ze onderweg naar Bordeaux. Daar willen ze werk zoeken en een vaste standplaats zoeken. Dit vrije leven bevalt hun uitstekend, vertellen ze.
Dan verder berg af> Het gaat als een speer..totdat.... m'n versnelling weer niet goed schakelt; daar heb ik al een klein week last van.'k had de ketting de laatste week ook al 2 extra schoongemaakt; zonder echt resultaat. Dan: PANG! ik kan nu helemaal niet meer hogerop schakelen. We zijn 12 km voor ons einddoel! De versnellingskabel is stuk; totaal stuk getrokken. De spullen heb ik bij me: dus: fiets op z'n kant en nieuwe kabel monteren. De voortekenen hebben er dus op geduid dat de kabel al op "springen stond". Alles is in een half uurtje gerepareerd. dan weer berg af richting Santiago. Om precies 12.15 u passer ik de brugoever een of andere Rio de ..huppulupup ... met er net voor een bord: SANTIAGO DE COMPOSTELLA!! Ons doel is bereikt! We rijden de stad binnen, het is er erg druk. Eerst naar de Kathedraal óf het Toeristenbureau. We kiezen voor het laatste:eerste het stempelboekje laten stempelen en het certificaat halen - wel even een uurtje in de rij, maar dat moet je er voor over hebben, toch?
Dan een Auberge zeken voor de acht. Dat valt mee en is snel voor elkaar - iets buiten het centrum - naast het Politiebureau (met camerabewaking!)). Snel het bed reserveren en dan de stad in en..e.e.a. regelen voor de terugreis - althans informatie vragen. Bij de kathedraal is het heel druk:op het plein er voor vele pelgrims, binnen allerlei mensen. De kathedraal is enorm groot; maar of het ook nu de mooiste is... ik vind dat zeker niet- ik heb mooiere gezien. Het oude deel vd de stad is erg mooi, maar klein. In de nauwe straatjes, stikt het van de vele souvenirs winkeltjes. Het lijkt hier en beetje op Lourdes (de bedevaartsplaats in de Zuid Franse Pyreneeën)) Nee, dat is voor mij niet iets wat ik verwacht had. Ook de schaars aanwezige andere oude gebouwen zijn grijs en grauw, vies slecht onderhouden. In de meeste vensterbanken staat het gras centimeters hoog, de buitenkanten vertonen tekenen van verval.
Dan even naar een Travelagent voor de terugreis.Het aanbod is uiterst gering. Dit komt doordat de Paus eind vlg week naar Madrid komt en de mensen nu al richting Madrid trekken om de Paus te zien... (of dit ook is gewaarborgd..? ik zet er vraagtekens bij). De enige mogelijkheid is a.s. zondag (voor een superprijs!) of vlg week donderdag ... Nadat Gary z'n reis heeft geboekt, kijken we nogmaals. (hij gaat per trein n. de Spaans / Franse grens. Dat is voor hem de enige mogelijkheid om z'n fiets mee te nemen). Wellicht heeft iemand z'n vlucht geannuleerd, want nu is er zaterdagochtend iets vrij gekomen: om 9.35 u =>ik ben dan 11.55 u in Amsterdam. Doen dus! Geregeld!! Ik moet dan wel donderdag naar A'Coruna peddelen (ruim 60 km noordwaarts - dat kan er nog wel e en bij... )
Donderdagochtend neem ik na het ontbijt afscheid van m'n fietsmaat uit Canada (hij gaat nog westwaarts naar Cape Finesterre). Ik peddel de stad noordwaarts uit; er staat wederom een fikse bries - uiteraard tegenwind! Na 5 a 5 u bereik ik A 'Coruña. nu nog een kamertje voor de nacht zoeken. het kost wat moeite, maar vind uiteindelijk op 2 km van de Aeroporto een kamer. Even in een restaurantje wat bikken, biertje er bij: dat smaakt na een dag fietsen. De volgende dag naar het vliegveld: er zijn nog wat onduidelijkheden over de bagage, de fiets m.n. Moet deze gedemonteerd in een doos? Of is draaien van het stuur voldoende (net als vorig jaar?) Het valt mee: het stuur draaien, tassen er af - apart verpakken, en de trappers er af! Bij een verpakkingsfirma wordt er een doos geregeld voor de tassen, tent, slaapzak, ect. De fiets wordt "zo plat als een dubbeltje" gemaakt en klaar is kees. Ik zit te ver vd hotel e.d., (inchecken uiterlijk 07.30 u => dus dat wordt een nachtje op de luchthaven tukken..ik zoek na vertrek v/h laatste vliegtuig een stil plekje op in de vertrekhal en "vlei mij neder op een bankenrij in een stil hoekkie... " Officieel moet ik tussen 01.00 en 05.00 u de vertrekhal uit, maar de beveiligingsbeambten overleggen met de luchthavenpolitie en knijpen een oogje dicht.. ik heb weer mazzel! De vlg morgen kom de eerste passagiers al om 05.00 u al weer binnen..Toch heb ik redelijk getukt! Dan op naar Amsterdam; de vlucht verloopt voorspoedig. ik land 11.50 op Schiphol. Maar da: door een storing aan het bagageafhandelingssysteem loopt eea vast: de bagage van diverse vluchten komt te laat, op de foute band, of raakt zoek...?
Na ruim 2 uur vind ik mijn fiets en doos me spullen.Nienke en Sievert Jan wachten.. wachten.. en wachten geduldig. Jammer...dat deze mooi reis op Schiphol zo "rommelig & vertraagd" moet eindigen.

Nou ja, thuis is het leed gauw vergeten, want er staat een lekkere vlaai in de koelkast en het mooie boeket bloemen, dat ik op Schiphol van Lineke,Nienke en Sievert Jan ontving krijgt een plek in de kamer!!

De laatste foto's komen er aan... even geduld....

Bedankt allemaal voor jullie belangstelling!
Ik zal in de komende dagen nog een kort resumé in elkaar zetten.

Au revoir, Frits